5
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
985
Okunma

kendini arar gibi uyanıyor gün
usulca doğuyor güneş
körpe eşikleri sararken
şekillenen sızılar
sesimi kilitliyor
içli adımların yontusu
ruhumdaki sarnıcın
gözleri rüzgar olsa da
benlik köşe başlarının örsü
zoraki gülümsemeyle bekliyor deva
halen görmüyor direnç kökleri
sessiz ve hırçın
ilerlerken gün düzlemi
bütün külliyetler kaybedişlerin neferi
dövünüyor güz
ve
bir düş ikilemi
çiziyor beni zamana köprü
bak
bütün bulutların saçları suda
tut elimi
hadi sürün gel gün ışığı, mavi farını
....
5.0
100% (7)