VUR HAYAT VUR


Vur hayat vur
Vur ki ,vurduğun
Vurduğun ne bilesin
Vur hayat vur
Vur ki,
Birkaç damla ,
Yaşama sevinci varsa
Onu da silesin
Vur hayat vur
Vur ki ,vurduğun
Taş mı?
Demir mi?
Yoksa bir hiç mi?
Çünkü hala direniyor
Vur ki bilesin.

Vur hayat vur
Vur ki ,
O inancı silesin
Vur hayat vur
Vur ki
Sen güçlü olup ta
O umudu silesin,
Silesin

Vur hayat vur
Vur ki
Her vuruş ta bile
Kırılmamış
Ne güzel
Yenilgiyi kabul ederken bile
Onurlu
Parça parça olmuş ama
Silinmemiş

Vur hayat vur
Vur da gör
Sende ufalıyorsun
Vur hayat vur
Vur da gör
Vurduğun hiçbir şeye
Benzemez
Vurduğun insan
Vurduğun her yerde bir iz
Çoğu görünmeyen
Yine de yaşama bağlı
Yalnızca birbirlerinin
Tutsağı
Yalnızca birbirleri
İçin uğraşları
Onun için
Yorgun bedenlerin de
O direnç
Ve solgun
Çehrelerin de bile
Hep o gülüş

Vur hayat vur
Vururken seç tüm
Ortaklarını
Getir döneklerini
Vur ki gör
Vurduğun insan,
Yenilirken bile
Yenilmemiş
Vur ki göresin..

Jale KESKİNKILIÇ
1981