0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
764
Okunma
Çalan bir telefonun arakasında hiç tanımadığım, tarif edemediğim bir ses. Senin sesin! kimdin neydin bilmiyordum o telefonu açarken... Ama oysa o an anlamalıydım, bilmeliydim o sesin bir ömür kulaklarımda çınlayacağını. Kısa ama net cümlelerle bitirmiştik konuşmayı. Yatağımın o sesle ısınacağını günler sonra anlamıştım. Alışmış benimsemiştim seni benliğimde. Görmeden gözlerini, hayalini kurmuştum bana sevgiyle baktığın o anın... Sonra sustun! Evet sessizlik güzeldi ama ben sensizlik getiren bu suskunluğu sevmemiştim. Ama sen inatla sessizliğin arkasına saklandın. Beni cevapsız yarım kalan devrik cümlelere mahkum bırakarak. Şimdi virgül koyarak yarım bıraktığın cümleler senin anlam yüklemeni bekliyor yüreğimde
