7
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1388
Okunma
Yorulmuş hayat lülelerinde kızın;
kulağı pas tutmuş gencecik ruhunun
sesleniyor gamzelerine
eski çeyiz sandığı
duyamıyor ki ......
Tutmuyor ellerinden şans
güldürmüyor yüzünü hiç kader.
Yürüdükçe sokaklarında kamburlu eski şehrin
kan damlıyor topuklarından
anılarından bir cam kesiyor çünkü.
Türkülere düşmüş o gurbet sancısı
yüreğinede bir ateş gibi düşüyor.
Tükenmiş hayat kirpiklerinde kızın,
tuz kalmamış gözyaşlarında ağlamaktan.
Yanağının alı bile soluk
elleri nasır bağlamış
yaşamın çorak topraklarını kurcalamaktan.
Bir kız tanıdım Şubatın ortalarında.
Yüzü hiç çıkmıyor aklımdan..................a/yvsl
5.0
100% (6)
Cevap Yaz