Bir dağı
sevseydim seni sevdiğim kadar
dile gelirdi,sevdama ses veren
efsane olurdu çağlar boyu okunan romanlarda
dağ bile
yol olurdu ayaklarımın altında
sevda dolardı bağrına
laleler açardı kışın zemheri ayazında
sevdamın semeresi olurdu ömür boyu
bir dağı sevseydim eğer
kul olurdu,köle olurdu yoluma.


Bir baykuşa
dökseydim sana döktüğüm dilleri
uğur olurdu bahtıma
kanadında uçururdu sevda yoluna
bülbül kesilirdi
şarkılar söylerdi aşk nağmeleri içeren
bir baykuşu sevseydim seni sevdiğim kadar
bülbül çatlardı kahrından.


Bir güle
verseydim sana verdiğim yüreğimi
gözyaşlarımla bereketi olsaydım
çorak toprağına
üç yüz altmış beş mevsim açardı
alı,moru,sarısı
yüzü bana dönük olan endamıyla
bir gülü sevseydim eğer seni sevdiğim kadar
hayat olurdu bir ömür
meftunu olduğu yüreğime
rengarenk bahar olurdu dalıma.


Ahmet Moran