0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
939
Okunma
Şiir yazamayacak kadar yorgun
Dünle sevişemeyecek kadar bezgin
Yarına düşemeyecek kadar nefessiz
Şimdiye karışamayacak kadar acizim bu gün
Üzünçlerimi üzmeyecek kadar sahipsiz
Gölgemi geçemeyecek kadar güneşsiz
Uçurum gözlerine bakamayacak kadar cesaretsiz
Bulutlara dokunamayacak kadar poyrazım bu gün
Kanat sızılarımdan akan kan değer dilime
Yaradan olurum çektiğim acıların huzurun da
Kanatlarımın paslanmışlığı canımı yakar gıcırdayarak
Ayırmadan kendimi sevişmeliyim kendimle
Nedir ki söze dökülen içine sakladıklarının yanında
Kemir beni
Etlerim kemikleşen acılarımla yoğrulmuşken…
Mehmet Selim Bataroğlu
