Vatan anadır bize can kurban nefesine
Lakin evlat hançeri yorgun bağrına batan
Dinleyin kulak verin? Annenizin sesine
El ele tutuşmazsak güneşi doğurmaz tan

Otuz yılda otuz bin evladı kurban veren
Ananın feryadıdır dağları yırtan o ses
Kan sinmiş yaprağına soluyor yediveren
Yırtılsın bu toprağın üstünü örten kafes

Her bir acıya sabır gösteren kutsal kadın
Bu kez tam yüreğinden yaralamışlar seni
Oysa evlatlarını kardeş görmek muradın
İhanetin diliyle karalamışlar seni

Biçare anamızın biçare evlatları
Kanmayın o sahranın tozuna toprağına
Hele gelin toplanın kartalın kanatları
Barış güvercinleri dokunsun yaprağına

Coşari, su bulandı durulmak için şimdi
Üstümüze çullanan gafleti atmak gerek
Vatana sadakatle sarılmak için şimdi
Bayrağın gölgesinde huzurla yatmak gerek

05.02.2012/ Samsun

İbrahim COŞAR