ÇOK ÖLDÜM,ZİYÂDE OLSUN...

Sensizliğin bolluğundayım
Şeffaflığı kırışmışsa
Varlığıma varsaydığım varlığının
Ruhum ki kıtlık kıran
Aşkı bozuyorum...
Ve en bereketli düşlerle devriliyorum iki büklüm
Hak arayan en hayırlı p/aylara.

Minicik dualarımla kucaklayıp sonsuz rahmeti
Morarmış bir geceye asıyorum
Beynime ilmeklediğin yalnızlığımı.
Dişlerimle derisini soyduğum kalem çıplaklığında
Darbedilen yaralardan susuyorum
Avazım öldüğü kadar
Sallanıyorum öylece korkuluklarında karanlığın.
Nefes nefese erirken gözlerimden
Sûretin sıçrıyor is tutmuş yanaklarıma
Yıldızlarla setredip tüm bulanıklığını:
"Bir damla gül!" d/ağlıyorsun
Gülmek haram...
Çok hıçkırdım,ziyâde olsun...

Değişmez şiirimdin oysa benim
Sesine ses verdiğim
Sesinle sesimi kestiğim.
Bir can pahasına
Hunharca kanımı biçtiğim
Tekrar tekrar adını dirildiğim
Yaşımı boğduğum
Âhiri aşklarda bile
Nice masum sayfalar oyduğum.
Andığım
Kandığım
Kana kana yıkandığım...
Ama gittin işte
Bir keder akşamı.
Ardına kadar aralayıp yüreğimin kapılarını
Küt diye çarpıp da avuçlarımı köhnemiş yüzüme
Aktın derinimden incelmiş bir su gibi.
Hangi yataklara dolup taşacağını bilmeden
İkiye bölüp yarım kalmış adamlığımı
Hangi bilinmez denklemlerde çoğaltacağını
Ve hangi kancık düşlerde katledeceğini hissettirmeden.
Gittin,bittim...
Bittin,gittim...
Karşıma geçmiş şimdi
Utanmadan:"Gel!" duruyorsun
Gelmek, çok ırak...
Çok gittim,ziyâde olsun...

Anılarımız vardı
Elemiyle,erinciyle
Birer mutluluk âbidesi...
Kör fanusundan resmeyleyip kendince
Devirdin tek bir hamlede bu aşkın buğusunu
Hiç utanmadan
Dağılıp hiç,paramparça etrafa saçılmadan
Riyakâr maskeler takınıp:
"Kalk!" diretiyorsun
Kalkmak ki sonum...
Çok yıkıldım,ziyâde olsun...

Duydum ki
Belirsiz cesetler koynunda
Leşini yırtıyormuş karabasanlar
Ruhunda kıvranan sancılarla
Tenine geçmiş bilenmiş kancalar.
Mezarını kazacak
Vefa bir sözün bile yokmuş başucunda
O kadar yitik
O kadarca bitik...
Sadece bir isim arıyormuşsun
Gökyüzünü okşayan dilinle
Nedâmet ayyukta
Sabır,küf tutmuş zindanlarda
Tüm bencilliğini savurup:
"Nolur,bir kez olsun yaşa/t!" eriyorsun
"Yaşa/t...!"
Yaşamak,santim santim çiğnenmektir cellat soğuğu soluğunda
Duyabiliyor musun!
Çok öl/dürül/düm...
Ziyâde olsun...

(Sezgin Karadağ)