HASRET KOKAN MEMLEKETİM

Sendin herkesi güler yüzle karşılayan.
Kimi vasıtalı geldik kimi de yayan.
Nasip olsa da yüzümü sürsem toprağan.
Vaz geçemediğimiz yurdumsun Ardahan.
Yeşil köyüm Sulakyurt’tur sana can olan.

Tarih boyu vatanımdan ayrı kalmadın.
Hep veren sen oldun donup geri almadın.
Yayla zamanı açan gülümdün solmadın.
Terk eden biz olduk, sen vefasız çıkmadın.
Kazma kürekle yüzünü kazdık bıkmadın

Bal, kaşar, tulum peynirin âlâsı sende.
Otuz iki dişe ilham veren kaz sende.
Pınar başında kaş göz ettiğim kız sende.
Edalı yâr gibi cilve sende naz sende.
Ateşe yandığım özlem sende öz sende

Baharında solan gülüm koynunda yatar.
Senden uzaklarda acep yürek mi atar.
Çimenli çayırında kimler cirit atar
Özlemin burnumda gün be gün tüter.
Senden uzak iken allı turnan mı öter

Şimdi yaban eller bizim yurdumuz oldu.
Uzak diyarlarda koca ordumuz oldu.
Adin dilimizden düşmez virdimiz oldu.
Gurbetlik kanayan derin yaramız oldu.
Senden uzaklarda kimse saramaz oldu

İlkbaharın müjdecisi leylek geldi mi
Danalar, kuzular anasını emdi mi
Öpülesi el tarlaya tohum serdi mi
Dudu dillim oyalı mendilim verdi mi
Eğer gelirse sevdiğime ver dedi mi

Etem KARTAL 21.02.2012