Geçen gün yağmurla tanış oldum uzun bir süreden sonra
Tekrar eski, kapalı bulutlar mı bize hükmedecekti
Birden telaş sardı,
Yitik zaman tekrar dönüşüp akıllara geldi
Ansızın bilinmedik bir korku sardı beni,
Korku tere benzedi
Ve kapalı bulutlar kuyulaşarak biraz daha gerginleşti…

Şimşek çakacak birazdan
İçim delik deşik olacak
Sanrılar ve
Ardından histeri çığlıklar üşüşecek,
Tüm bedenim meczup bir adamın tesirine dönüşecek
Hiç yoktan gereksiz soru işaretleri oluşacak..

Bu gazabın adını bende bilmiyorum
Bizim burada okkalı yumruk diyorlar buna
Başka bir yerde enayilik oluyormuş
Anlaşılan her yerde aynı tanımlamaya varıyorlar bizim lümpen entellerimiz
Nereden beni buluyor tüm bunlar bende şaşıyorum
Ve Yüzümün rengi alıklaşıyor her seferinde….

Birazdan tanış olduğum o serseri leşimi dizecek
Tuz buz edecek beni
Savuşmak lazım en iyisi bu yerlerden
Ama nereye
Nereye nereye diye aynı durağa geliyorum hep…
Aşama yok aşınma var hep….
Direnme yok ölüm var hep….
Yani olancası çaresizlik
Adı sonbahar bunun
Yaprak döker hep
Bahar hiç gelmez bu kavramlara
Adını telaşlı bir hüzün alır..
Telaşlı bir hüzün…