Seni düşünüyorum
ılgıt ılgıt eserken hasretin
çözülürken esrarın
zarif bir tabloda arzı endam ediyorsun
kurt, kuş pusuda
an durağan, evveli yok ahiri yok
sana uyur sana uyanırım
gecesi yok, gündüzü yok
seni duyar sana inanırım
aslı yok, yalanı çok

hiç bilmediğin o duygu var ya
en sadık en bakir
güya çok sevilmişsin ya
dünya diz çökse önünde
inanmadıktan sonra
yazık
bir hiçsin sen

’haydi’’ diyor bana kirli bir ses hadi
taş, mecrandan deli sular gibi,
düğümleri çöz
hakkını çalan hırsız
utanma bu suç sadece senin değil
saklanır adın unutulur suçların
ölüm aşkın arka cebinde
endamın darağacı ipek urgan saçların
kuytularda dinlenen beste adın
bilsem de sahte olduğunu çağırdığın cennetin


her şeye rağmen
sen tam umudu kesip
tam öldü derken
bir gece ansızın
tan vakti
ya da, gün batarken
gelip
yanıltacağım seni.


seni düşlüyorum
inkârcı bir ihtiras oluyorsun
son nefeste cehennemi vadeden
razıyım
ama yoksun

Simsiyah