Hani yedi iklimde, solmaz aşkım diyordun,
Çiçeğin açacaktı, rüyayı hayra yordun.
Hani gönül bahçende, gülleri seviyordun,
Bülbüller uçacaktı, dikenler batar oldu.

Derde düşmüşüm derde, zulüm var otağında,
Hani o sevgi nerde, gönül aşk batağında,
Kim denk gelse namerde, aslanlar yatağında,
Mermiler saçacaktı, miskince yatar oldu.

Kırık bayrak direğim, Osman yandı özünden,
Akıntıda küreğim, dönemedi sözünden,
Bana sorsan yüreğim, o yeşil göz yüzünden,
Beladan kaçacaktı, dert katar katar oldu.
H.OSMAN SARAÇ




Sofileri gördün mü sen,haksızlıktır bu deyip,ne çileler çektiler,
Bir tek yara sardın mı sen, onurları adayıp,kaç yarayı diktiler,
Hiç kafanı yordun mu sen, ayıptır yahu ayıp,onlar çok büyüktüler,
Kötü bir söz deme bari, gıybetin günahı var,bu insanlar aşıktır.

Nafile namaz da kıldın,secde ettin Allah’a,boşuna gitmemeli,
Ve sonra dünyaya daldın,düştün vaha eyvaha, hoşuna gitmemeli,
Madem ki sararıp soldun,çıkılmazsa sabaha, peşine gitmemeli,
Şeytan aşı yeme bari, dar gelecek kabir dar,hesaplar bulaşıktır.

H.OSMAN SARAÇ