1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1368
Okunma
İnsanı yaşarken öldürebilecek birkaç şeye sahiptim.
Devamsız cümlelerim vardı benim.
Devasız dertlerim,
Almaya çalışırken yarıda tıkanan nefesim,
Ve iki damla da gözyaşım vardı, akmaması için gözlerimle cebelleştiğim...
Boğazımda düğümlenen o hıçkırığa yenilmekteydim ve bir sen eksiktin,
Birde haykırışlarımı dile getirmeye cesaretim.
Peki ya cesaret, "Geçip karşına anlatabilmek" miydi her şeyi,
Yoksa "Hiç korkusuz avaz avaz susabilmek" mi?
Tek bildiğim, ikisini de yapacak gücüm kalmamıştı ve bitkindim.
Ama artık daha çok şeye sahiptim;
Korkulara,
Endişelere
Ve titreyen ellere, satırları yazarken.
Birde gözyaşımla ıslanmış, üzerine şiirler karalanmış, kirli bir beyaz kağıda.
Çok şeye sahiptim ben...
Senin Dışında.
Tahsin Bağcıvan
5.0
100% (2)
Cevap Yaz