O zamanlar hayat başkaydı.
Nato’ya henüz yeni girmiştik.
Aşklar gümrüklüydü…

Fakirdim,
karnını doyurdum insanların,
bazen de gönlünü.
Ama aç gözlerini;
doyuramadım işte!…

Demem o ki;
Ben senden önce de yanlızdım.
Ama bu kadar kimsesiz değildim.
Sensizlik başka bir şeymiş.
Şimdi anladım!…

Bizim ortak yönümüz,
senle olan hayallerimizdi.
Ve kurduğum bütün hayallerde
suç ortağımdın…

Oysa farklıydı herşey.
O karanlık gecelerde,
yıldızları peşinden sürükleyen
örtülü bir ışık gibi,
gökyüzüne inat;
aydınlık olurdun…
Üşüyen bedenime şipşak,
ısıtmaya çalışırdın beni.
Sevgiliydin…

Şimdi yanımda olmasan da,
her anımda saklısın hala.
Sen gülüşlerini tüketme,
yarınlara sakla…
Son bir kez daha,
perdeni arala.
Cilalı masalların ardında,
seni bekliyorum hala…

“Ben seni ararken,
kendimi kaybettim…“

‹Aʟoηє мαη›