Uzun soluklu takvimlerin soluk aldıkları zaman aralıkları vardır
Varsın son sürat sürsün macera
Kıymık batımı topuk ağrısı didikler içi
Buğulu camda aksetmeyen görüntü olsun yaşadıkların
Bir parmak ucu kadar
Varsın yapışsın boğazıma bütün köprüler
İnci diye takmazsam namerdim



Gelsin son sürat bütün ecri
Vebalim der kondururum yanağıma tebessümü



Varsım kıymetten mahrum olsun kolumda taşıdıklarım
Eski dolsa içim
Silmezsem isini ellerimin
Yakınırsam yokuşundan tıkanan nefsimin
Namerdim çeker vurursam günahlarımın vebalini
Ve hatta
Kuşların yuvası varken sağdan soldan algı evlerimde
Varsın duvardan duvara vursun eskilerim
Kalanları toplamazsam namerdim




Ara sıra herkesten her şeyden ve hatta takvimden bile gizli,
Sakin sessiz sükûnet içinde kısa ölümler yaşarım
Tıpkı kışa hazırlanan sonbahar
Tıpkı yaz boyu hatta son baharda bile ve hatta bazen kışlarca ortaya çıkmayan
Kardelenler kadar ömrü olan
Ölüm gibiyim



Kısa alanların uzun soluklu duygu seli