/Koynumda uzak bir sevda...
Seviştim...Dudağım kan revan.../

Düştüğüm uykudan uyanıp sana
Yorulmak istedim...

Bu fena...

Önceden kendimi dinlerdim
Yalnızlık başucumda

Saçım sakalım uzardı
Üstüm başım kokardı en fazla
Çoğu zaman kavgalı olurduk ayazla...

Üşürdüm...

Şimdi seni düşürdüm aklıma

Bu fena...

Tenin nasıl da yakışır parmak uçlarıma
Nefesim boynunda kalır
Sonra boşalır...

Yağmur...

Dur...Söylemedim henüz...

Ortak etmedim seni suçlarıma
Köşe bucak sırsıklam olur
Sel götürür şehri

Tenim ıslanır...

Ter kokar dört bir yanı odanın
Darmadağın olur yatak
Dudakların hazır...

Ve müptela

Bu fena...

Önceden çekip giderdim

Aynanın karşısından
Gölgemin kuytusuna...

Küfredip rahatlardım
Siren sesine...

Yatıp berduş uykusuna
Öylece sızardım...

Şimdi seni sardım yalnızlığıma

Bu fena...

Sustuğum tek yersin
Bağıra çağıra seviştim dersin
Duysan...

Ki dokunduysan vazgeçemezsin
Söversin ağız dolusu aşkla biliyorum
Biliyorum seversin en arsız cümleleri bile...

Sere serpe koynuma gir desem...

Hani göz göre...

Girersin...

Bu fena...

/En çok "ben de!" diyorum sana...
Sen de bularak kendimi...Biliyorsun.../