Tüm organlar iflas etmis, kalp kalmis bir tek.
Sensizlige yakalanmisim, reçetede adin yazili.
Sonu ölümmüs zira gelmezsen tükenecek.
Senin için vermedigim bir tek canim kalmisti;
Ölümden kurtulmam için yine ölmem mi gerekecek?

Bu can sana meftun, bu kalp sana atiyor.
Seni dert degil deva diye biliyor.
Ama gel gör ki akil, dinlemiyor kalbi.
Eti kemigi kiskirtmis, istemiyorlar seni.

Seni; dil usandi yakarmaktan, akil usandi düsünmekten.
Sana; göz usandi aglamaktan, eller usandi yazmaktan.
Cigerler usandi artik aldiklari her nefesten.
Sine usandi artik sensizlige gögüs germekten.

Kalp ise daima atacak, bikmaz, bikmayacak!
O her daim kipkirmizi hayalini salacak.
Senin için yasayip bir tek senle dolacak.
Bikamaz. Bikarsa eger intihari olacak!

Kalp kan pompalarken vücuda hayalini saçarak,
Akil kan kusuyor sana nefretini katarak.
Bense kalbimi dinliyorum, senin olan kalbimi.
Senin yolunda zira en fazla deliririm.
Akli dinlersem eger sonunda ölecegim.

Ibrahim TOPRAK
16.02.12/22.57