34
Yorum
21
Beğeni
5,0
Puan
1818
Okunma

Hayatın yorgunluğu
Yuvalandı omuzlarıma
Gülüşler yabancı, çok oldu terk edeli
Yorgun düştü geceler köhneleşip
Karardı güneş, şafak sökmek bilmedi
Alacasında, dudak büken seherde
Bir suret belirir, özlemini duyduğum
Bulut olup dökülür
Kırmızı ve maviden
Vay acımasız yıllar
Neler çalmadınız ki benden
Ne çok anıyı zulalamış heybem
Ondan mıdır yüreğimin teri
Şah damar çatlak vermiş
Akıp durur kan nehri
Yaşam desen dünden belli
Parçalayıp geçirdi süzgecinden
Geçmişin ayak izleri silik
Gidilmez ki üzerinden
Ne yaşanılacak
Ne de geri dönülecek gibi
Hoyrat rüzgârlar esip durur tepemde
Üşür saçlarım titrer yüreğim
Bazı acılar vardı ki, senden armağan
Çakılıp kaldı mıh gibi
Çıkartsam da kapanmıyor yeri
Senden sonra;
Ne gülmeyi becere bildim
Ne de bir adım ileri gitmeyi
Her şeye inatla direndim
Bir sana yeniğim
ASMEROZ-62
GÜLŞEN POLAT
5.0
100% (34)