Ne vakit
bir yolcu görsem


Yüreğinde
derlediği umutları
bilmeden haline nazar etsem


Bitap eden
sabrı sual etsem, kanaat
içinde ki teslimiyete imrensem


Naçarlığı
o an kime söylesem


Kalbi
burukluğunu şehretmeyi
sessizliğine versem


Hasretin
firkate açılmış kapısında
ruhunun itminanlığına niyaz edip,
ibretinde serinlesem


Umut kalbindir,
nefsin melali değildir


Nefsten
zuhur eden heves,
her zaman sefih bir dilencidir


Akıl
murakebe içindir


İzan
muvazenenin muhtaç
olduğu hakikatin gerekçesidir


İrade sahibi olan
mesuliyetin emanetcisi, aklın
emniyeti için muhatap alınan ahsendir


Sürete rucu eden,
ruhunu nasıl ikna edecektir
aynalar her vakit seni sana anlatan eceldir


Neden ,
sukut edersin,
hangi meyanın içindesin


Sessiz çığlıkları
işitmeyecek kadar keyif
halinde nefeslenen bir ömrü bedelmisin


Niçin
şekliyeti öncelersin


Nefsini
ihya etmek için çırpınan
bir nazeninsin, faniliği neylersin


Yazılan
bir hesap var, neşrini
bekleyen kitabın hicranıyla


Umut
besleten sevdanın
firakıyla, ne vakit fark edeceksin


Sanki
metruh bir vicdanın
sukunetinde ki sızıyım


Hangi kitabı
elime alsam, sinemde
derlenmiş sancılardan
o an için arılsam ve bakınsam


Müddet-i nefesin
halinde ki mahzunluğumu nasıl bir
hicranın meyanında acziyetimle okusam


Gözyaşlarım
refakat eder, hoyrat
vaziyetime her nefes alay edip,
güler, ah etmek nefsime düşer


Sıla burcu
burcu içimde tüter
Muvazeneye muhtaç halim
hangi yüzle el açıp tevbe istiğfar eder


Kalbimi
nazargah kılan Hak ne vakit
umutlarım için maruzatıma deva eyler


Kul olmak
nasıl bir muhabbet
ve edebin taliminde ki mukayyet değer,
inşirah ve ihlas ruhum ve kalbimde ikamet eyler




Mustafa CİLASUN