3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
986
Okunma
Türküler yakıyorum yokluğuma binlerce inat dolusu kahırla
Hoyrat zamanlarda anlık kıvılcımlarla çarpıyorlar yüreğime bir tokat gibi bozlak bozlak...
Ne ısınıyor nede acıyorum!
Geçip gidiyorlar önümden dumansız yalan yangınlar...
Yine de üstüme üstüme geliyor sahte gerçekler..
Üşüyorum, donuyorum.
Bu mu olacaktı! benim sonum....!
Bir türkü yakıyorum bir türkü, bir türkü daha..........
Yaktıkça sönüyor tükeniyorum.
Biliyorum, farkındayım herşey ama herşey yalan
Ve hiç bir yangında avutacak gibi değil bu kahpelikte.
Oysa! Yarsız yaralarda öldürmeyecek arsız sevdalar gibi nasıl olsa.......
Ve ben yine başa döneceğim.
Yokluğum başa, türküler başa
Elimde son kibrit son şans.
Sönmeden!
Yak YAKABİLİRSEN....!
5.0
100% (1)
Cevap Yaz