Yüreğimdi, yanan çaresiz bedenimde
Gözyaşımdı, gözümden akamayan
Yalnızlığımdı, yokluğunda eşlik eden
Ve sendin acımadan çekip giden...

Alıştım yokluğunun getirdiği acıya
Susuyorum yereğim avaz avaz bağırsada
İçimdeki fırtına hiç dinmez sanıyordum
Anladım ki yüreğim dünden razı ölmeye...

Ağlamam gayrı bundean sonra yokluğuna
Alıştı yüreğim avaz avaza bağırırken susmaya
Leyla’yı bıraktım, döndüm kendi benliğime
Hayallerim belki de şimdi yalnızca hedeflerim...

Yanmam artık senin için
Yüreğim daha ağır acılara gebeyken
Çaresizliğim yokluğunla savaşamaz artık
Kimsesiz kalmışım zaten kendi dünyamda...

Bir boşluktayım şimdi, kendini kabbetmiş
Belki de gerçek benliğimi bulmaktayım
Arındırdım ruhumu, kirli sevginden
Yaşamaktayım,yeni kurduğum dünyamda...

Değiştim artık ağlamıyorum senin için
Defterime yapıştırdığım resmin bir görüntü sadece
Benliğimi değiştirdim herşeyiyle
Değiştim, ben artık o eski ben değilim....