Elinde kırmızı bir yün,
evirip çevirir örerken tığı ,
Sakin minik dünyası,
arada dudak ucuna değer fincanı,
Kısacık saçları,ara ara beyazları,
aldırmadığı aynaları,
Bir yerlere fırlattığı kitabı,
arada kırmızı çizgi notlar aldığı...


Çocuksu ,güleç hep,
yorgun aslında yosun gözleri,
Ruhu değişir aniden,
eski bir mazi aklına düşer,
Fırtınalarda deniz şimdi,
sürgün sevda kürek çeker,
Deniz ötesine masmavilere,
karanlığı o an gömmek ister...


Belleğinin tam merkezüstünde,
kazınmış resim,
Parmağıyla işaret ediyor du ,
otur diyor du karşıma,
Şimdi küçülmüştü,
başını eğerek oturdu bir yana,
Kalbi aklına inat ederken ,
ayakları titriyor damla damla,
yere bişiyler damlıyordu...


Niye sessizdi ortalık?gürültüler niye yokolmuştu?
Onlar susmuştu ama herkes ne diyecekler diye bekliyordu..

BOŞ VER SEVDA UNUNU FALAN DA
SEN ŞU YUMURTA
ŞEKERE EKLE ŞU BEYAZ UNU
YARDIM ET BİRAZ LÜTFET

DELİMİSİN NE?
NİYE GÜLÜYORSUN
DURMADAN...





binoş
yine kayıp sayfalarım iştee
şiir kıyısından akan minik kuple yaşam şarkısı ileee