Şair

Ağlayan şiirle gülen bir şiir
Sohbete koyulmuş izliyor şair
Birisi şiirde gülmeden yana
Öbürü ağlıyor düşmüş hicrana


Ağlayan ve gülen şiir

Bir şiir ağlarken başka bir şiir
Benle de avundu garip bir şair
Ağlayıp sızlasan âlem görmüyor
Ağlama duymazlar sende gül diyor

Ağlayan şiir

Af buyur üstadım anlayamadım
Ah ile vah ile yıllarca yandım
Gülmedi hiç bahtım gülmedi yüzüm
Derdimi anlatır kalemdir özüm

Gülen şiir

Benimde derdim var dertsizim sanma
Halimi duyunca sakın utanma
Ama çare değil boş sızlanırsın
Tınmazlar halini yalnız kalırsın

Ağlayan şiir

Anladım üstadım güzel söylersin
Ama yara kanar nasıl gülersin?
Elimde değil ki kalem yazıyor
Yazdıkça coşuyor yaram azıyor

Gülen şiir

O zaman yazma ki azmasın yaran
Yazsan da olmuyor yarayı saran
Gülüp geç hayata zalim utansın
Gösterme yüzünü mutlusun sansın

Ağlayan şiir

Bilmem ki ne desem haksız değilsin
Sen sanki herkesten farklı gibisin
Kolay değil bence bunları yapmak
Her âşık ağlarmış benim ki tapmak

Gülen şiir

Anlaşıldı sana söz geçmeyecek
Ağlayan gözlerin hiç gülmeyecek
Müsaadenle dost ben gidiyorum
Her damla yaşından af diliyorum

Şair

Dinleyip şaşırdı karıştı aklı
Varın siz söyleyin hangisi haklı?
Mistik kalemkârlar görev başına
Kolay mı gülmesi aşk ataşına?

Mehmet Fikret ÜNALAN