2
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1026
Okunma
Hasretim büyür her geçen gün
Daha bir yalnızlaşıyorum KENDİMLE
Gökyüzünün rengini,
Güneşin batışını
Geçen zamanı anlatsın bana biri
Bir hastane odasında yatağa uzanan
Sadece ben değilim
Uzanmış hayallerim, umutlarım
Bundandır belki burada kopamayışım
Elveda mı demeye mi başlasam
Gökyüzünün rengine, kuşların sesine
Gün batımına, baharın gelişine
Öyle uzak duruyorlar ki buradan bakınca
Hemen yanı başımda bir pencere
Penceriyi kaplamış bir perde
Güneşi alıyor kendine
ağlanılmaz mı böyle bir yerde
5.0
100% (3)