Kar Yağdı Bu Şehre

Biliyor musun ?
Uzun zamandan sonra kar yağdı buraya.
Senin hiç olmadığın,
olma ihtimalin bile bulunmadığın bu şehre kar yağdı..
Bulutların yumuşak koynundan birer birer düştü kar taneleri,
güneş ağardıktan sonra; daha bu sabah.
Tek başıma izledim
pencerenin başından bu düş’üşü.
Üşüdüm.
Sen yoktun,
beyaz yalnızlıklarım vardı sadece.
Kapşonumu giydim ve dışarıya çıktım;
yarısı beyaz sokakları dolaştım.
Bulamayacağımı biliyordum ama,
kar bahaneydi seni aradım..

Kaygan yollar selamladı önce ayaklarımı,
titredim ve yürümeye başladım.
Hiç kayıp düşmedim ama;
eskiyen, yırtılmış ve altı kaygan ayakkabılarıma rağmen.
Düşenler de oldu tabi,
ama hiç gülmedim.
Hayata küskünlüğüme rağmen de,
sağlam attım adımlarımı.
Sensiz adımı, yanımdaki boşluğu;
beyaza boyadım,
karla doldurdum bir günlüğüne de olsa.
Ama akşama kalmadan eridi güneşle beraber,
tutamadım..

Kar helvası yaptım birde,
içine bolca pekmez kattım.
Biraz seni,
en çok da tatlı hayalini karıştırdım.
Özlemle mırıldandığım her şarkıda,
nefesimi gördüm havada;
içimdeki sıcak buharı.
İçimdeki senin buharlaştığını,
dudaklarımdan dışarıya doğru çıktığını,
uzaklaşan hayalini gördüm..
Üşürsün,
hatta hasta olursun diye çok korktum..

Uzun zamandan sonra kar yağdı bu şehre.
Uzun zaman olsa da sen gelmedin yine.
Belki de sen,
bulutların koynundan avuçlarıma düşen bir kar tanesiydin ?
Ben kıymetini bilemedim,
avuçlarımda eridin.

Ahmet Kastancı.

Mevsime uygun sevgi şiiri, dizelerinizi kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.

Tebrikler Ahmet.