Kaç yıl geçti gözlerine bakmayalı
Kaç asır geçti ellerine dokunmayalı
Kaç fırtına koptu sensiz kaç şimşek çaktı
Seninle bu şehre her yağmur yağdığında
O nemli güzel gözlerin gelir aklıma
İçim burkulur sensizliğin acısıyla

Bir kez tutsam ellerini
Bir kez baksam o kömür gözlerine
Bir kez dizlerine uzansam
Hasretini dindirsen varlığınla
Hissetsem ruhumu aydınlatan o güzel teninin kokusunu
O ipek saçların parmaklarımın arasından kayıp gitse
Sonsuz bir bekleyiş benimkisi biliyorum
Gelmeyeceğini bile bile beklemek
Senden vazgeçmek kolaymı

Tahammülüm kalmadı sensizliğe
Bir kor gibi aşkın içimde
Fırtınada kaybolmuş
denizin dibine batmış bir gemi gibiyim şimdi
Sensizlikten yoruldum artık
Bu sonsuz bekleyişten yoruldum
Hayalinle avunmak bile yetmiyor
Dinmiyor hasretin alışamadım sensizliğe

Dön gözlerine bakmayı özledim
Dön dinsin sensizlik fırtınası
Dön alışamadım sensizliğe
Dön ne olur kalbimin sahibi
Çıldırmak üzereyim bu sensizlikten
Ben sensizlikten ölmeden
Son nefesimde gözlerim açık gitmeden
Dön ne olur senin yerin benim yanım

Hiç kimse sevemez seni benim kadar
Eller kadrini kıymetini bilemez ben gibi
Kimse ben gibi ağlamaz yanmaz sensizliğe

Hele o sensiz geceleri düşünmek yokmu
Yeterrrrrrrrr Yeterrrrrrrrrrrrrrrrrrrr
Düşünemiyorum sensiz beni
Ben sensizliğe dayanamazken sen nasıl yaşıyorsun bensiz
Hiçmi acımıyorsun bana benden böylesinemi nefret ediyorsun
Hiçmi sevmedin beni
Bize yaşattığın sevgi yalanmıydı
Gitmek içinmi girdin kalbime
Hadi bir hançer vur kalbime
Hadi bir kurşun sık beynime
Hadi seni unuttum de
Hadi seni sevmiyorum de
Hadi ben gittim artık dönmeyeceğim de
Ama unutmaki sen her şeye değersin biricik sevgilim

İNci Kaya