Bir Akşamın Hikayesi

Bir akşam başlıyordu yeniden
Yine hava karanlığa bürümüştü,
Hayatımın yepyeni yola gideceğini
Ben dahil kim bilebilirdi,
O akşamın benim için bir ömür boyu
Düşünce alemine sürükleyeceğini ben dahil
Kim bilebilirdi.
O akşam bir yerde eğlence vardı
Aynı zamanda
Televizyonda dünya kupası elemeleri
Baraj maçları vardı.
Annem bana eğlenceye gel
Maçı bırak diyordu.
Benim gönlümde maçı izlemek istiyordu.
Ama o eğlenceyi babam yönetiyordu
Gitmezsem olmazdı.
Tamam babam kızmazdı,küsmezdi
Ama benim vicdanım rahat etmezdi.
Eğlenceye annemin istediği gibi
Gitmeye karar verdim
Benim için tarihi bir karardı.
Saat yedi buçukta
Babam bizi götürmeye geldi.
Saat yedi kırkta sandalyeye oturdum.
Saat yedi kırk beşte
Tanımadığım bir kadın yanımda fenalaştı,
Yakını kadını
Hemen solumdaki sandalyeye oturttu
Kadının burnu kanamaya başlayınca
Elimdeki tertemiz mendili kadına uzattım,
O kadında yok sağ ol yavrum istemem dedi.
Otuz saniye sonra
Yakınları kadını dışarıya götürdüler.
Saat sekiz,
Gözüm annemi arıyor,
Annemde önümdeki çapraza oturmuş bile.
Önümden üç tane kız geçiyor,
Sıra halinde yanıma oturuyorlar.
İki kız tanıdığım,
Öbürüde onların arkadaşı.
Arkadaşına baktığımda
Vücuduma kaynar sular döküldü
Oturuyor muyum,eğlencede miyim,
Etrafımda insanlar mı var umurumda değil.
O kızı anlatmakla bitmez.
Eğer hemen arkamdaki oturan
Bir okulun müdür yardımcısı
Olanları anlamadıysa
Ya o adam dikkatsiz,yada neyse.
O kız adımı öğrendiğinde,
O fatih sen misin dedi.
Eğlenceye ara verildiğinde
İki kız dışarı çıktılar
O kız çıkmadı.
Fırsat bulmuşken o kızın yanına yanaştım
Eğlence bitene kadar yanından kalkmadım.
Eğlence bitmiş,
Simdi havai fişeklere gelmişti sıra.
Beni Erhan abı çetin amca götürdüler
Kızlar önde bizde arkadaydık
Havai fişek gösterisi de bitti
Aynı grup geri döndük.
Lojmanın önüne geldiğimizde
Uzun ayrılık başladı.
Eve girdiğimde kendim kendime,
Eyvah hapı yuttun oğlum dedim.
Saat on birde
Annem çay demlerken kahvaltı hazırladı.
Sofrada anneme,
O kız kimin kızı diye sordum.
Annemde hangi kız dedi.
Kızların arkadaşı dedim.
Annem niye sordun dedi.
Hiç merak ettim sordum dedim.
Annemde şunun kızı dedi.
Saat on iki olmuştu,
Bir akşamın hikayesi bitmişti.
Ama o gece insanlar uyku alemindeyken
O kızın hayali
Bütün gece aklımdan hiç bitmemişti.
Yedi yıl geçti aradan
O kızın hayali aklımdan hiç bitmedi.
Belki de o kızın hayali
Aklımdan hiç bitmeyecek.
Unutulmaz akşamda tertemiz mendili
Burnu kanayan kadın istemedi
Ama o unutulmaz akşamdan sonra
Kanamaya başlayan çaresiz kalbim istedi
Kalbime verdim.
Tamam kanayan kalbimi durduramadı,
Belki hiç durduramayacak
Ama o mendil bile anladı beni.

Fatih Güler