Mevsimlerin son duragındayım
Artık nafile gelmeyecek bahardayım

Suskunca çarmağa gerildi sol yanım
Düşlerimde duyulmaz feryadım
Gecmeyin hayallerimden ayazlar düser
Mazi gözlerimden yaşlar döker
Andıkça anıları ruhum sancılar çeker
Bırakın anıldığı yerde kalsın kalbim

Nasıl olsa işe yaramaz hal aldim
Son günlerde soluk almaz kursağım
Şucsuz yere kacıncı kırbacı yedi dilim
Yandıkça yanıyor gözlerim
Sitemlerinle vurdugunu
Yaprak gibi kuruduğumu
Nereden bileceksin ki
Sen kalbim dediginde

Canımdan canımım çıktığını
İsteseydin alırdım acılarını
Bilmezmisin sana nasil yandığımı
Kapatıyorsun sevene kalbinin kapılarını
Ellerim baglı saramıyorum yaralarını
Kimse ısıtmıyor artık üşüyen sol yanımı
Taşa döndüm inandığım aska dargınım
Bundan sonra ne hayat bana gelsin

Ne de ben hayata koşup giderim
Varsin çöllerde dolaşan mecnun olayım
Tut ki dalından dökülmüş yaprak olayım
Ayagının altında ezdiğin yar olayım

Aşkın ile cağlayan pınarlarım kururken
Kalbim hepten kırgın hepten dargın
Atılan sokaklarda bir başımayım
Adresini kaybetmiş
Pusulasını şaşırmış
Sığındığım yürekde batmış
Yani senin anlayacağın
Sonsozluğa demir atmış
Yüreğimi emanet ederken
Seninle tattığım aşk
Böyle mi olacakdı

Ben yavaş yavaş ölürken
Kalmadı tadım tuzum
Gözlerimin ferini kaybetim
Gelecekden yok umudum
Aşkınla yanan bir har oldum
İsyan etsem boşuna
Kendimle savaşta yenildim sana
Yollarına koşarak geldiğim anları
Uykusuz geçen o zamanları
Severken çektiğim kahırları
Sevgiyle kalbime yazdığım mısraları
Bilmem ki sen unuttun mu o baharı

Ömrüme güneş bir kez doğdu
Ey yar
Artık acılardan arınma zamanı
Şimdi gidiyorsun
Bırak gönül kapım açık kalsın
Gitmeden durdur zamanı
Yok sayma canıma can diye bastıklarımı
Dur git/me
Son kez ört üzerimi
Son kez sil fersiz gözlerimi
Unutmadan___yak ışıkların hepsini
Boğma yokluğunda içtiğim karanlıkta beni
Ya/da
Bak gözlerime kal yanımda
Git/me yâr...
GİT/ME


HASAN DAĞ((KELEBEĞIME))