Siz dinlediğiniz her güzel şarkıya O’nun gözlerini sığdırırsınız,
O, onu...
Siz geçmişi tek hamleyle silersiniz,
O,tüm başlangıçlara yerleştirir onlu sonu...

Anladım ki kalıntılarla açılan her temiz sayfa,
Çatlaklarını yansıtır nüshasına...
Siz O’na dokunduğunuzu sanırsınız,
O, zorla kapatmıştır tüm hücrelerini duru dokunuşlara...

Varsın, tek şeritli olsun dersiniz bu aşk;
Varsın, o dursun ben gideyim yalnızca ona...
İyi ki varsın dersiniz utanmadan sonra,
Öyle bir vardır ki,bilirsiniz yoktur aslında...

Aşina olur yüreğiniz amatör tiyatrolara,
Siz mükemmel bir sahnede sonunu getiremediğiniz oyunlar planlarsınız onunla,
O, yanınızda olsa da, seyircidir aslında...
İçiniz ağlar ama yüzünüz güler,
O, kesinlikle alkışlarını eksik etmez bu drama...

Alıngan,kırılgan mektuplar yazarsınız gece olduğunda odanın beyaz tavanına
Kimseye anlatamazsınız,
Herkes akran bilir gecenizi mutlu rüyalara;
Bozmak istemezsiniz ahengi, yürek zaten alışmıştır oyun oynamaya...

Ağır yüklerim var benim,
Cümlelerimde yer bulamadığım ağır yüklemlerim...
Sustuğumda gözlerim konuşmasın diye,
Kirpiklerime çocukluğumdan kalma yalancı masallar dinletirim.

Şimdi ya şişenin dibini göreceğim,
Ya da şiirin...
Tek sırdaşım var, o da kalemim;
Mürekkebine sahte tebessümler bulaşmasın diye,
Gözyaşımı usulca satır başlarıma yerleştireceğim...

Selim Akgün