19
Yorum
12
Beğeni
4,9
Puan
2064
Okunma

bir ölüm sessizliği sarmış
kardan beyaz örtünün altında
biten aşklara ağlayan şehri
buğulu gözler seyrediyor
kar tanesinin ay ile dansını
ayak izleri kaybolmuş
tıpkı beyin hücrelerinden
anıların kaybolduğu gibi
aynada asılı kalmış
ağlak bir suret
birde kurumuş bir demet papatya
geçmişte kalan aşkın hatırası
birlikte bakılan porsuk donmuş
yürekteki sonsuz aşk sönmüş
camın buğusuna yazılan isimler
süzülen gözyaşı gibi yok olmuş
haykırmak vardı şehre var gücüyle
neden her aşk bitmeye mahkum diye
ama geriye kalan sadece lal olmuş dil
özelleri anlatamamak acıtıyor
sevdiğine uzak olmak
tenlerin özlemlerinde kavrulmak
kışın ayazında
ölümün diğer adı olsa gerek
çok zor değil
söylenecek sadece iki kelime
ikimizi de suskunluğa boğan
neydi başlamadan bitiren
şaşkınız ikimizde belki de
tek suçumuz var olmayana inanmaktı
başıma taç yaptığın papatyalar
saçılmış buzdan kaldırımlara
farklı iki şehrin kuytu köşesinde
kanıyor sevdayı yaşayamamış yürekler...
5.0
92% (23)
4.0
4% (1)
3.0
4% (1)