Daha önce de dediğim gibi ey sevgili;
Sana sevdam tıpkı İstanbul’a olan gibi..

Hık demiş burnundan düşmüş, tencere kapak derler ya o misal
Ne bir destanda eşi var ne aşk filmleri ne de bir masal..

Bir başka köşesinde yaşayabilirsin yaşıyorum da dünyanın
Ama bir eşini bulamazsın, bulamıyorum ya hani o Boğaz’ın

Paris’te Baguette yesen mesela Napoli’de Tortellini
Tutar mı Eminönü’nde hiç balık ekmeğin yerini?

Vurulmuşsundur Ortaköy’e İstiklal’e Kız Kulesi’ne
Kuğularına, yalılarına, saraylarına, köprülerine...

Sevgilinin saç telidir, hani kaşı gözü gibidir her biri
Hayatının parçası olurlar, bulunur mu sanırsın dengi?

İki yakayı hem bağlar hem ayırır hani ya o eşsiz Boğaz
Dolanmışsa saçların kalbe bir defa artık neyle sarsan az..

Girmişse İstanbul kanına, başka şehir tutmaz ayakta canı
Ve kimse alamaz sen bi defa oturmuşsan kalpteki o tahtı..

Amma velakin;
Seninle yaşayabilirim dünyanın herhangi bir yerinde
Ya yaşanır mı İstanbul’da bile olmadığın bir kalple?..

09.01.12