................................................................................

Dağların


Geç kaldık komşular uyanamadık
Yeni yapılıyor yolu dağların
Nece insanlara yataklık yapmış
Olsa da konuşsa dili dağların

Baharı görmeden sanki güz olmuş
Yaylalar yıkılmış şaşort azalmış
Herbir taraf insan ile güzelmiş
İnsan ile açar gülü dağların

Issız kalmış melül mahzun bakıyor
O berrak suları boşa akıyor
Ne çoban tutulur ne mal çıkıyor
Terkedilmiş gibi hali dağların

Geç Soğukpınar’dan çık Ziyaret’e
Arkadaşlar dalmayalım gaflete
Dağlar bile dayanmamış hasrete
Sanki bükülmüştür beli dağların

Açmış çiçekleri ötüşür kuşlar
İnsanı özlemiş o dağlar taşlar
İnsanlar geçici boşa telaşlar
Yaşı belli değil ulu dağların

Kalmamıştır Beberet’in neşesi
Açmış mı Petnos’un mor menekşesi
O Saniyavo’nun gündüz gecesi
Durmadan esiyor yeli dağların

Suları var soğukluktan içilmez
Güzelim yerlerden hiç vazgeçilmez
Çok değerli yerler paha biçilmez
Ödenmez parası pulu dağların

Değerlendirelim baharı yazı
Toplasın pancarı gelini kızı
Festival yapalım biz bazı bazı
Şenlikle açılsın gülü dağların

Duman gelir tepesine dalaşır
Engininde koyun kuzu meleşir
Arı gelir çiçek çiçek dolaşır
Her derde devadır balı dağların

Bu dünyayı birbirine bağlıyor
Sular oralardan çıkıp çağlıyor
Dağlar bile insan için ağlıyor
Her zaman gözleri sulu dağların

Siyanürü asla mal etmeyelim
Yakıp ormanları kül etmeyelim
Güzelim yerleri çöl etmeyelim
Bizi götürmesin seli dağların

Ömer Güney için hatıra yazdım
Yaylalarda durdum dağları gezdim
Kimse diyemez ki bu sırrı çözdüm
Çünkü açılmamış falı dağların

Güneş erken vurur dağın başına
Dünyayı dolaştım boşu boşuna
Güvenilmez bu feleğin işine
Aşık Halil olsun kulu dağların


Aşık Halil
*

1941 yılında Artvin’in Aşağı Hod (şimdiki adı Aşağı Maden) köyünde doğdu. Asıl adı Halil Halit Yıldırım’dır. Küçük yaşlardan itibaren halk şiiri ve aşıklık geleneğiyle ilgi duymaya başladı. Köyüne gelip giden ve yörede yaşayan birçok aşığın etkisi ve katkısıyla kendini geliştirdi.

Şamili, Mahcubi gibi kendi köylüleri dışında Sümmani, Şenlik gibi Kuzeydoğu Anadolu aşıklarının türkülerini öğrendi.

Bir süre köyünde muhtarlık da yapan Aşık Halil, hem bu dönemde karşılaştığı sorunları hem de başka birçok konuyu şiirlerinde dile getirdi.

KAYNAK:© BeKa Sitesi

--------------------------------------------------------------------------------
)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(-)(-)(-338-)(-)(-)(

Her yeri ayrı bir güzellik sunar
Sarılı, beyazlı gülü dağların
Soğuk suları var, göze ve pınar
Kekik nane kokor beli dağların

Gün zirveye vurur şafaklar söker
Yaylağında ise ceylanlar seker
İnce patikadan yaylaya çıkar
Kıvrım kıvrım döner yolu dağların

Kar taneleri nasıl da tozar
Baharda çiçekler boy atar uzar
Arılar özgürce çiçekte gezer
Tadına doyulmaz balı dağların

Zirvesinde karlar erir coşarlar
Ordan inip derelere koşarlar
Alabalık,sazan burda yaşarlar
Doyumsuz haz verir seli dağların

Dağın zirvesinde rüzgar mı susar
Bazen tipi çıkar öfkesin kusar
Binlerce canlıyı bağrına basar
Hep sevgiyle sarar kolu dağların

Meleşir otlakta kuzu, koyunu
Avcılar fırlatır okla yayını
Çam ile servisi, ladin, kayını
Bitkisi, örtüsü, şalı dağların

Değmesin dalına baltayla kılıç
Eteğin,bellerin her yerin uluç
Maki’si, meşesi, palamut,alıç
Keveni, dikeni, çalı dağların

Zirvesinde karlar hiç bitmez imiş
Bulutlar üstünden hiç gitmez imiş
Dağın zirvesinde ot bitmez imiş
Sarp kayalıkları keli dağların

Bazen yakar amma bazen dondurur
Dalına her türden kuşu kondurur
Bazen oksijeni başı döndürür
Görünen yeşillik halı dağların

Ana şevkatiyle sevmeyi bildin
Sardın sarmaladın aşk ile doldun
Sen ne yiğitlere sığınak oldun
Köroğluna mesken Bolu dağların

Sis kapladı zaman zaman başını
Silimedik gözlerinin yaşını
Nasıl sevdik toprağını taşını
Vatanımda böyle dolu dağların

Farkı yoktur onun nazlı gelinden
Arkam senin kalem sensin dilinden
Kaçarken zulümden zalım elinden
Uzanır herkese eli dağların

Özlemim olursun bahar yazımda
Sen varsın elbette bayır düzümde
Dut dalından ağıt yakan sazımda
Aşık Lüzumsuzun teli dağların

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz

ULUÇ:Yüce saygın