Derin bir mevzu bizimkisi..!
Ne devlet işleri
Ne aşk meşk davası, Ne para pul hevesi.
Hani şu ’ Ye kürküm ye ’ denilen, mevki meselesi
Ne haddimize, kimseler bulamazken çareyi
Bize mi kaldı, biçilmiş kaftanın, tersini düzüne çevirmeyi
Bizimkisi derin bir mevzu
Çözdükçe binbir yerinden düğümlenen
Gönül gözü kör olana, havadan sudan işler,
Kendini bilen hakikati yüreğine nakşeyler.
Oluru yok, bahanesi yok, sebebi yok
Diyecek sözü hiç ama hiç yok,
Bizimkisi, özdeyişlerden pay alma endişesi.
Sabah yedi, tükenmeyen gecelerin seher esintisi
Velhasıl bir ömürmüş, yoğun düşüncelerin mesaisi...
Şimdiki devrin ;
Kapkaç gönülleri, şıpsevdi kâhyaları
Nerde kaldı ; Destanlar yazan,
Biraz lale, biraz naftalin kokan
Yere göğe sığmayan, yüce bir devrin tanığı
Evvel zaman aşkların edebi beylikleri
Karakaşlı, endam sahibi, sürmeli sultanları
Kaç zemheri geçti, ömür sayfasından
Nihayetinde ; ’ Dur ’ deme vakti
Boyumu aşan karlı dağlara
Yasladım sırtımı
İlk ders, Yunus u örnek almaktı,
Nurdan ışık saçtı Mevlana nın felsefesi
Her harfim arşınlıyordu ,
Koşar adım, elinde asası
Çöldeki kum tanelerini,
Başıboş, yitik okyanuslardaki alabora
Yüreğimde sızlıyor ,
Vakitsizce kopan nice fırtınalar var ki
Naftalin kokusunda, efil efil esiyor... DİCLE AYYILDIZ