Bukalemun gibi ilerleyen aşkımıza ne oldu,
Ağır ağır pili bitmiş fenerin ışıkları gibi,
Sisler çökmüş tepelere açılınca yeşeren çimenlikler,
Nereye koşuyor bu bulurlar sessiz sakince.

Gittin gideli haber ses seda yok, eriyen buz gibi,
Fiyatına iki kat verdiğim evini aldım, arabanı da,
Kapı tokmağını çıkardım en çok elledin diye,
Klozet kapağını, aynayı da söktüm bir köşede.

Duvarlarda sinen kokun var, gardolabında,
Anahtarlığın bile ellerimde, seni yaşıyorum da,
Sen be Pembe’m sen nerdesin yok sun yanımda,
İspanya’lı, Madrit’te şimdi kar yağıyor, bahar burada.

Ağlayamıyorum ağlasam da ne çare, karagüllerinle,
Zamana bırak diyen sensin, başlayan biten ilişkimizde,
Üzülüyor, kırılıyor daracık evde boğuluyorsun kendince,
Seni ben yapayım, gururunla dans ediyorsun delice.

Ara sıra binsemde arabana hala sen varsın yanımda,
Hala dinlediğimiz şarkımız var dinliyorum kasette,
Aynı sen gibi kokuyor dört duvar tek odada, burada,
Kopyalamışsın sen beni aptalım kıskanç kalbinde.

Sami Arlan..