Bu ne hırs; son hak din, İslam’a karşı
Biraz insaflının, kanı donuyor.
Mümine hıyanet; titretmiş arşı
Ortalık toz, duman ondan yanıyor.


Bin dört yüz yıl oldu bitmedi şu kin
Ama hep büyüdü gelişti bu din
Ulaştı Merih’e, kabul etti cin
Sinsi düşmanların içi kanıyor.


Hâlbuki yüz yıldır geride Müslim
Baş, ayak, el komple alınmış teslim
Mankurt’laştırılmış, yetişen neslim
Gül dururken, acı zehre konuyor.


Bu geride duruş aczinden değil
Bakıyor nereden çıkacak siğil
Meşum hıyanete arıyor delil
O dostu, düşmanı daim tanıyor.


Yakındır hainin defterin dürmek
Geldiği yer varsa oraya sürmek
Yoksa ta! Cahim’e itip süpürmek
Anladı saçını, şimdi yonuyor.


Zannetti bu düzen böyle berdevam
Parayla, basınla tutacak kıvam
Artık fark ediyor hileyi avam
Bozkurt, sırtlan ile oyun oynuyor…


Salih Yıldız…19.01.2012





.