siz bilmiyordunuz
kiminiz doğmamış kiminiz çocuktunuz
ama yusuf biliyordu
özgürlüğü ben Hakkariye taşıdım
şayet bugün de çiğerimde bir nefes kalsaydı
bir buharla Edirneden ötesini boğacaktım....
hatta çocukları kırmızı beyaza boyayacak
doğudan size taş attırmayacaktım

evet evet..
siz bilmiyordunuz
ama hüseyin çok iyi biliyordu
o bana korkma dediğinde
ben ağrının eteklerinde kekik kokluyordum
bir çırpıda
bana dokunan soğuk parmakları kırdım
bir kez olsun ’eman’demedim
anadolu’nun bozkırına sereserpe yayıldım da
parkamın yeşilinden bir ton bile vermedim

onlarda yeşil giydiler
kurşun gözlü kızıl elliler
ne dağını özledim memleketimin
ne annemin kınalı ellerini
bir mektuba bıraktım işte
gelmişimi geçmişimi..

siz bilmiyordunuz
ama ben biliyordum
bu ’kazıklarla’ memleketimin sınırlarını
nasıl eğri çizdiklerini
kemiğime kadar yürüyen
bileğimdeki zincir izlerini
ve bilmem kacıncı filoda ki
asimile edilmiş zavallı zencilerini
siz bilmiyordunuz işte


siz bilmiyordunuz
biz daha çeyreğinde bile değildik hayatın
yusuf hüseyin ve ben
çıkarın beni gücünüz varsa
bastığınız turabın derinliklerinden



Faruk Civelek