Siz,
Kimsesiz, horlanan
Savaş sonrası yetimleri
Bebekleri
Terkedilmiş,
Umutları, rüyaları ellerinden alınmış
Uçurtmaları bulutlara asılı kalmış
Misketleri bomba olup yağmış
Dünyadaki bütün istenmeyen
Bütün unutulan
Kızıl derili
Beyaz derili
Siyah derili çocuklar
Düşlerde gizli kalan özlemlerinizden
Yazdığım şiirler
Gülen kitaplarım hep sizin
Sizin olsun yedi rengiyle gökkuşağı
Pembe gülün yaprakları
Bırakın bana batsın dikenleri

Oyuncağı panzer paletleriyle ezilen
Yaşama hakkı, oyun hakkı
Elinden alınan
Yüreğinden sevgisi sökülen
Bir lokma ekmek, bir yudum su için
Ölümlere atılan
Acımasız dünyanın
Küçük umutları

Dizilin hep dizilin,
İş yorgunu, düş yağmuru
Aş yorgunu çocuklar
Bir atın yelesine dizilin
Güvercin kanadından
Balkonlarda, saksılardan sarkan
Çiçeklerde dizilin
Uçurtmanın kuyruğuna dizilin
Gönlünüzce uçun göklerde

Katılın hep katılın
Mavi türkülerde kuş sesleriyle
Büyüyen bir koroya
Kırlarda açan rengarenk çiçeklerin kokusuna
Buğdayın başağına
Suyun sesine

Siz susuz kentlerin
Sevdalı bulutları
Siz unutulmuş varoşların kır çiçekleri
Siz tekmil aydınlıklara koşumlu
İlk yazların güneşini taşıyan
Yalın ayak yürekler
Siz gülüşü bir soluk
Küçük adamları yeryüzünün

Bak bir yandan kanıyor barış
Silah uçlarında ölüm zemherisi
Dağların ötesi kara
Nehirlerin ötesi çöl
Sizler kimsesiz, horlanan
Dünyadaki bütün çocuklar
Siz baştan yazın
Geleceğin tarihini
Ve
Siz koyun adını