5
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
2591
Okunma
Yüzlerce kahraman Türk kadınından biridir Emir Ayşe Efe, bir diğer adıyla Çete Ayşe.
Aydında yaşayan, yirmi üç yaşında, iki çocuk annesi, kocasını Çanakkalede şehit vermiş dağ yürekli bir kadındır.
Düşman Ege bölgesinde ilerlerken, iki bebesini yakınlarına emânet edip Yörük Ali Efenin çetesine katılmış ve cepheden cepheye koşarak büyük başarılar kazanmış, zaferi görmüştür.
Bir rivâyete göre şiirde anlatmaya çalıştığım gibi mavzerini bir zeybekten aldığı anlatılırken, diğer bir rivayete göre şehit kocasından kalan tek hatıra olan elmas küpelerini satarak almıştır.
Aydın ve yöresinde o günlerden sonra doğan bir çok kız çocuğuna onun adı verilmiştir; Emir Ayşe.
Bu şiirin oluşumunda katkıları olan Tan1919 kardeşime teşekkürler.
"Bâzı kadınların içinde bir pehlivan, bâzı erkeklerin içinde de korkaklıklarından dolayı bir kadın gizlidir.
Kemer belindir, çizme ayağın, börk başındır.
Mâdem ki burası bizim Vatan’ımız; biz bu Vatan’ın olmalıyız."
EMİR AYŞE EFE / ÇETE AYŞE.
.........................................................................
Aydın ve civârıdır konuya bahis yöre
Yunanlılar o ara İzmir’e yeni çıkmış
Ayşe daha cesurdur bir çok erkeğe göre
Haberi alır almaz yumruklarını sıkmış
İki bebesi evde, o tarlada çalışır
Çanakkalede şehit olmuş evinin eri
Mecburen tek başına yaşamaya alışır
Lâkin düşman gelmekte, yüreği yangın yeri
Daha yirmi üçünde, nasırlı elli Ayşe
Kahrâmân olacağı kanından belli Ayşe
Bir gün eli mavzerli bir adam görür lâkin
Adam hayli ürkektir, gizlenerek yol alır
Ayşe bunu görür de durabilir mi sâkin?
’Vatan asker beklerken bu niye burda kalır?’
Kaldırır orağını der; ’efendi bak bana’
’Sen böyle gizlenirsen, yara bağlar mı kabuk?’
’Elindeki o mavzer yakışmıyor hiç sana’
’Bâri ben kullanayım, onu bana ver çabuk’
Der ve kapar mavzeri, cepheye koşar Ayşe
Vatan millet aşkıyla coştukça coşar Ayşe
Vedâ edip evine, bahçe ve bağlarına
Yörük Ali efe’nin çetesine katılır
Tez zamanda nâm salar Ege’nin dağlarına
Nerde bir düşman görse ileriye atılır
Bir gün bir zeybek gelir der ki mahcup durarak
’Mavzerinden tanıdım, benden geçmiştir sana
Çocuklarımı görmek hayalleri kurarak
Oradan geçiyordum ama ders verdin bana
Bak şimdi buradayım’ deyince erir Ayşe
Üzülerek mavzeri adama verir Ayşe
Zeybek, Emir Ayşe’ye bir mavzer sunar, yeni
Der ki ’ben bağışladım, sen de bağışla beni’
Kahraman Türk anası, ey dağ yürekli kadın!
Emir Ayşe Efe’dir artık ölümsüz adın
Sizlerin sâyesinde düşman yere serildi
Senden sonra kızlara senin adın verildi
Sunu:
Böylesi bir kahraman zihinlerden silinmez
Hak ettiği saygıyı görmüş müdür? Bilinmez
Belki de Emir Ayşe isimlerde kalmıştır
Bir rîvâyete göre madalyalar almıştır.
.
5.0
100% (7)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz