Buruk bir akşamüstü,
Yağmur çiseliyor yavaş yavaş,
Koşanlar,saklananlar,
Sokaklar ağlıyor.
Kaldırım taşları pür-nur,
Kuşlar penceremde,
Her yerde telaş...
Yürüyorum,her kuytuda,
Gözlerin,umutsuz,
Saklanıyorlar.
Gök,sancıyla uğulduyor,
Şimşeklere gebe,
Yıldırımlar arkasından,
Yıkılıyor tavan,
Sesler canhıraş...
Gözlerin asılı penceremde,
Çırpınıyor ruhum,serçe misali,
Korkuyor,titriyor ve son umutla,
Kanat çırpıyor sana,
Ruhumda savaş...
Şimşekler beynimde,sakinleşiyor,
Prangalar,kirpiklerimde asılı taş...
Ufkum dalgasız,dalıyorum,
İçimde o garip serçeyle,
Uyuyorum,düşlerimde,
Gözlerin,
Hala penceremde,
Güneşle alıyorum gözlerini,
Asıldığı pencereden,
O da ne?
Küpeştede,garip serçe,
Yatıyor.
Kanlar içinde,
Gözgöze geliyoruz,
Ve gözlerimizden süzülen birer damla yaş...
Serçe,Güneş’ten önce,
Gözlerini almak için,
Penceremden,aşmak istemiş,
Hesap edilmemiş cam,
Serencam...
Şimdi gök,içimde uğulduyor,
Fırtınalar,kasırgalar,
Ve,yıkılıyor baş...
İçimde hala savaş,
Kaybediyorum.
Şimşekler,yıldırımlar,
Ölüyor serçe...

DUMANOĞLU