Gidenler hep bir yara açar kalbimizde...
Umutsuz sevdalar kovalar arkamızdan
Her kar tanesi bir beyazlık bırakır saçlarımızda
Konuşulmayan cümleler kök salar yarını olmayan düşlere...
Onlar hiç yoktur aslında; ismi ve cismi belirsiz yarınlardır
Belki de geçmişe bağlı uzun yolculuklar
Dünü dünde bırakmak gerekir belki de
Yeni umutlar taşımaktır yarını olmayan düşlere...
Hep çabalamak mıdır, emek midir o yarınların dönüşü
Gidenleri maziye gömüp toprak atmak mıdır üzerlerine?
Yeni yeni arkadaşlıklara kuluç mu atmak gerekir yoksa bazen
Ya da dertler barajının artmalı mı sayısı bir kat daha?
Geri dönüşü olmayan bir yoldayım şimdi
Umutsuz yarınlar biriktiriyorum yüreğimde
Yağmur taneleri akıyor kömür karası gözlerimden
Bahar gelmiyor artık kimsesiz sokaklarıma...