TÖVBEMİ BOZDURMA BENİM

karışmak için bahar dallarına
kaç kere direnmiş sevdam
bıçak gibi zemheri ayazlarına

kısrağımla sevdamla birlikte
kaç kere yuvarlanmışım
riyanın kara belaların
uçurumlarına falezlerine

bilsen
kaç hasardan
kaç kahırdan hüsrandan
kaç yitimlerden doğup
kaç yıkımların küllerinden
bitip de gelmiş sevgim
tükenmişliğinden kaç kez yaratmış kendini

taşkınlığım deryanda durulmuş
leylalığına durmuş da yüreğim
sevdan bir ulu ağaç gibi gelip
gönülümde baş köşeye kurulmuş
de hadi
salın da gel selviliğini göreyim.

dört nala bir kısrak gibi yasılmışım sevgine
eğmişim başımı sevdana
dağlarım aşılmaz değil
düşüp de peşine
öksüz bir yavru kedi
sümbüller çiğdemler gibi
şeksiz şüphesiz
sere serpe
sevmişim seni
yüreğim ulaşılmaz değil

Senin için bırakmışım zehir-i zıkkım
zifir ve zemheri yanımı
açmışsam sana kucağımı
bari sen eğil deme ey can

öksüz bir çocuk gibi bakar yetim yanım
hasretin damlar gözyaşımda
bakışların kuş olur uçar
gözlerin çiçek açar gülüşümde
suçüstü sevginle titrer sözlerim
menekşelerin biter özlemimde düşümde
oy sevmişim seni
çayıra salmışım sevgini
kısraklar oynaşır döşünde
ayın ondördü kadar çıplak
annemin ninnisi kadar yalın ve açık
sırıl sıklam sevmişim seni oy
sevmişim seni
sözlerim anlaşılmaz değil

çatılmış kaşlara
sahte gülücüklere
ücretli kahpe öpücüklerine karnım tok

öyle yalnız
öyle hasret biçare
döndürme beni
obasız yurt yerine

dönersem suskunluğuma
durursam sukutun soğuğuna
kaç yüreği kokutur kanım
kaç nehiri kana boyar isyan yanım
dönersem kırılmışlığıma geri
kaç köyü kaç şehri yakar kinim
*
sevgiye susayan fidanım,
kerbelalarda denenmiş
sıdkım sadakatim.

ateşlerde
kör belalarda sınanmış
kardeş kavgalarında kanamış isyanım.

sevgine domurmuş dallarım ay can
bilsen kaç bahara çiçek olur sevmelerim
yüreğim kaç sevdaya yuva
gülen yanımı alıp da gelmişim kapına

tövbemi bozdurma benim…

Mahmut Nazik 04 01 2012 Mersin