Gittin…
Ben de şehri terk ettim.
Buralar soğuk, üşüyorum.
Elimde şerefine kaldırılmış bir kadeh oluyor her meyhanede.
İçimi ısıtmasa da geleceğin umuduna bir tek o inanıyor.
Beni sorgusuz, sualsiz dinliyor hiç usanmadan.

Gittin…
Allah’tan umut kesilmez.
Gelecek diye sıvazlıyorum kendi omzumu.
Şimdilerde alkolü de bıraktım.
Hani dost sıfatında bir tek yalnızlığım var.

Gittin…
Artık herkes seni konuşuyor.
Soruyorlar ‘’Ne oldu sonunuz?’’
Gelecek diyorum.
Elim ayağım boşalıyor.

Gittin…
Gelmek için bir çok sebebin varken
Lanet olası gitmeyi tercih ettin.
Kahretsin! Ben de şehri terk ettim.
Ama inanmazsın,
Özlüyorum ulan!
Çok özlüyorum…

Kerem Sümer.

Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.