Saçları elvan kokulu;
Turuncu yanaklı sevgilim
Beni özlersen… Özlerken
Hayalinde sakla beni
Bir yaz esintisinde
Gece olur, gelirim!
Gelmezsem…
Fısıltılarımı bekle
Hafızası olmayan rüzgârlardan

Çık bir geceliğine;
Denizlere bak!
Hayat balkonunda
Mavi giyitlerinle
Bir dilek tut, tutarken
Yıldızları gücendirme;
Yıldız kayması olur
Üzülürsün!

Ne sen beni gördün
Ne de ben seni…
Ancak hayalle olur
Denizdeki yelkenlinin
Yani hayal et, sen deniz
Ben dalgaların…
Gözlerini açma, bitmesin bu rüya!

Bir kumru görürüm
Gri renkli, beyaz…
Etrafında pervane arılar
İçinde sen olmayınca,
Boş kalabalık derim!
Kalabalık kentleri boş;
Boş görürüm kaldırımları

Bazen kalem olurum
Sen mavi mürekkebim
Sonra beraber düşeriz
Solgun, yıpranmış
Yapraklara şiir…
Dizelerin arasındayım
Şiirlerde ara beni!

Kör olası cümleler
Bizi ele verir!
Şehirler yanar
Biz yanarız…
Sönmemiş küllerimizden
Biz aşk doğarız;
Biz Berfin inadıyla

Öğrendiler işte; Kumru gözleriyle…
Astılar beni
Bir çaputla ağaçlara
Oysa ben senden düşüp
Ölmek isterdim!
Boynumda sicim
Bir sandalyedeyim
Ve bir cellat:
“Vazgeçmezsen… Ölürsün” der.
Ben zaten onsuzken
Bir ölüyüm… Ölü!... ölmeliyim!
Ey cellat, vur tekmeyi
Bir ölüm de senden olsun!


2012- HRZM