7
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1424
Okunma

Hangimiz
Büyümedik ki erkenden
Hayatın kollarında
Ana kokusunu duyamadan
Alamadan şefkatın tadını
Tadamadan sıcaklığını bir elin
Üşümedik mi sıcak yaz gecelerinde
Titremedi mi gecenİn buğusun da
Göz kapaklarımız
Öğrenemeden sevgi sözcüklerini
Nefreti öğrenmedi mi dilimiz.
Ah!
O bir yanı hep eksik kalmış
Çocukluğumuz.
Yarım yaşanmışlığımız
Ne çok sızladı diz kapaklarımız.
Yüzümüzde kururdu
Toz toprak karışımı sümüklerimiz
Yağmur damlatırdı her köşeden
Kızıl kiremitli soğuk çatılarımız
Bacalarımız da bir burukluk
Duman duman savrulurdu
Tüterdi arada boynu bükük anılarımız
Kucaklaşırdık ya fakirliğimizle
Ama tutunurduk her doğan yeni güne
Çatlasa da avuçlarımız
Şimdi hem yetim hem öksüzüz
Hala kanıyor bak
Yüreğimizin bir köşesinde umutlarımız
Yıllara inat karşımızda sapasağlam duruyor
Yalnızlığımız.
dil-ruba
02 Ocak 2012 pazartesi / 12:20
5.0
100% (8)