Bu günde Gülşensiz karardı gün
Yangına düşer ruhum ve bedenim
Gökyüzü tan vaktinde ağarırken
Kurşuna dizilir usumdaki duygular
Ve asılı kalır sırma saçlarında
Sevdasına hamallık yaptığım yüreğim

Şafaklarda
En acı anları yaşar ruhum
Tahammülsüzlüğüm kıvrandırır göz kapaklarımda
Farklı coğrafyalarda büyüyen aşk filizlerini
Kardelen beyazlığında çiçekler açar yüreğimizde
Hayat ne zor bir bilsen
Sen ciğerimin ortası
Yaban ellerde açan gülüm
İnan sensiz aldığım nefes ateş olur
Kavurur bedenimi

Bu akşamda buğulu gözlerin dökülür kadehime
Damlası bende sevda
Damlası aşk
Ve damlası özlem
Sarar benliğimi
Gönlümde güller açar sana Gülşen

Sensiz güneş fersiz ışığım
Istıraplar sarar dünyamı
Günahıma bin kefaret
Sana döktüğüm gözyaşlarımdır Gülşen
Ve ayaza gebe kalır duygularım
Sensiz karanlıktır dünyam Gülşen

Ve siyah gecemde
Siyah beyazdı anımsamalarım
Zaman su gibi akıp geçmiş fark edemedim
Baharı yaşamakken niyetim
Yorgun hazan kapımı çaldı Gülşen
Güller acar uzaklarda şimdi
İçimde her daim hüzün varken
Çocuksu yüreğim gülsün ebedi Gülşen

Ey Gökyüzü maviliğindeki elma yanaklım
Gül dalından rengini almış Kiraz dudaklım
Bulutların sarmaş dalaş’ındaki karakaşlım
Yağmur damlasında doğan aşkın çocuklarıyız
Evliyalar diyarında yedi minareden oluşan şehir
Himmetinde durur Gülşen
Sahillerine yazılı kalsın adımız
İki seven yüreğin hikâyesi bu


ŞİİRİME GÜZEL YORUMU İLE SES OLAN HAYRU NİSA ŞENEL ARKADAŞMA KALBİ TEŞEKKÜRLERİMİ SUNARIM