Uslanmamış sanırım taşlamış biri yine
Profil resmimdeki yumurtalara bakmış
Oyuncak olmuş adam yüreğindeki kine
Beni mutlak yenecek, bunu kafaya takmış!
A ne oldum delisi, a yorum yalakası!
Yazdığının hicivle var mı bir alâkası?

Okuyan derki; ’yazmış ilkokul talebesi’
Zira onlar çok sever horoz ile tavuğu
Görülmüş mü kötünün iyiye galebesi
Kim giydirdi sana o başındaki kavuğu
Bırak yazma işini, komik ol mu dediler?
Dua et akıl versin sana üçler, yediler

Baktın şiirde iş zor, gemi alıp azıya
Kirişi kırmış idin sabahtan beri yoktun
Kaçmıştın buralardan aşağı, düz yazıya
Sonunda nefretini oralara da soktun
Düzgün çıkaramadın ağzındaki baklayı
Bir yorum için attın binbir türlü taklayı

Bak kardeş, sen yazdıkça ben de yazarım bıkmam
Daha komik olmadan gel bir son ver bu işe
Üstelik senin gibi fazla kendimi sıkmam
Şiiri kebap gibi kolay dizerim şişe
Benden kurtulamazsın girersin hep radara
Boşuna insanlara oluyorsun madara

Unutma ki bu işi ilk önce sen başlattın
Bu mesele sâyende kan davasına döndü
Taş atarak kendini zorla bana taşlattın
Ne nefreti bitirdin, ne içinde kin söndü
Bence daha uzatma, bırak tadında kalsın
Yazdığımız şeylerden okuyanlar zevk alsın

/Unutma kirli hava, istenerek solunmaz
Boşuna uğraşırız, böyle şâir olunmaz
Gel testere olalım, kendine yontar keser
Bu gidişle ortaya koyamayız bir eser./

.
31aralık2011. Az önce, sıcağı sıcağına!

.