--------------------------------------------------------------------------------

Arkadaş


Kışın şehirdeyim yazın köydeyim
Gezer göçmen kuşa döndüm arkadaş
Haziran temmuzda Ağrı Dağında
Yatar kalkmaz kışa döndüm arkadaş

Bir zamanda koku saçtım gül gibi
Şimdi gözden düştüm eski çul gibi
Yağmur yağmış gün görmemiş yol gibi
Aynen öyle yaşa döndüm arkadaş

Bazı haram dedik bazı da helal
Bazı Cemal dedik bazı da Celal
Yıprana yıprana oldum bir hilal
Kirpik üstü kaşa döndüm arkadaş

Engüni’yim ateş sardı bacayı
Çok yalvardım kabul etmez ricayı
Karıştırdım gündüz ile geceyi
İçmeden sarhoşa döndüm arkadaş


Aşık Engüni


1944 yılında Ardanuç’un Tanzot (şimdiki adı Aydın) köyünde doğdu. Asıl adı Yaşar Köksal’dır. İlkokulu köyünde okudu.

Halk şiirine küçük yaşlarda ilgi duymaya başladı. Yaklaşık 12 yaşında gördüğü rüyada yaşlı 2 insan, kendisine zeytin sunarak Engüni mahlasını verdi. Şiir yazmaya ve türkü söylemeye ise bu rüyadan sonra başladı.

Okula gitme olanağı bulamayan Engüni, sonraki yıllarda dışarıdan ilkokul diploması aldı. Bağlama çalmayı da kendi kendine öğrendi. Daha sonra yöredeki aşıklarla karşılıklı deyişmelerde bulundu ve kendini geliştirdi.

Yöredeki bazı şenliklere katılan Aşık Engüni’nin şiirleri çeşitli gazete, dergi ve araştırmalarda aktarıldı.

Geleneksel halk hikayelerini anlatmasıyla da bilinen Aşık Engüni, şiirlerinde hemen her konuyu işlemektedir.

KAYNAK:© BeKa Sitesi
--------------------------------------------------------------------------------
*
)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(-)(-)(-314-)(-)(-)(

Bu sevda belimi çok kötü büktü
Duygusuz bir taşa döndüm arkadaş
Gözlerim yıllarca yaşını döktü
Çileli bir başa döndüm arkadaş

Tebessüm etsemde gülerek bazı
Derdimi dökerken çalsam da sazı
Her nereye baksam karşımda yüzü
Anlamsız bir düşe döndüm arkadaş

Derlerya atalar arayan bulur
Bulurdan dostlarım dersini alır
Nasıl sevdim nasıl bu kadar olur
Bir bağımlı keşe döndüm arkadaş

Acıyla boğuşur her geçen anım
Bir kere demedi bana da canım
Hayatım zehroldu tadım yok benim
Soğuk,yenmez aşa döndüm arkadaş

Sevgiye mutlaka karşılık gerek
Elbette sonunda vuslattır erek
Aşkın ateşiyle yanıyor yürek
Köze konan şişe döndüm arkadaş

Başka bir sevgili bulamıyorum
Nedense başka da dilemiyorum
Ölmek istesem de ölemiyorum
Kırık,çürük dişe döndüm arkadaş

Lüzumsuz aradın belanı buldun
Kuru yaprak gibi sarardın soldun
Yaşamaktan bile tat almaz oldun
Ölmeden de naşa döndüm arkadaş

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz