YAŞADIMMI DESEM

Hayat akıp mevsimlerle geçerken
Yaşadımmı desem yaşamadımmı
Başımdaki saçlar beyaz açarken
Yaşadımmı desem yaşamadımmı

İnsan oğlu volkan gibi yanıyor
Düşündükce için için kanıyor
Ömrü biten buzlar gibi donuyor
Yaşadımmı desem yaşamadımmı

Geceleri uyuyamaz yatamaz
İçindeki sıkıntıyı atamaz
Gücünü yitirir eller tutamaz
Yaşadımmı desem yaşamadımmı

Alın yüzün kırışıklar doldurur
Yaşlandıkca güller gibi soldurur
Farkedemez göz bebeğin öldürür
Yaşadımmı desem yaşamadımmı

Tutmaz dizlerinin bağı çözülür
İştah kaçar ağız tadı bozulur
Biçarenin göz yaşları süzülür
Yaşadımmı desem yaşamadımmı

Yük olursun çocukların bakmazlar
Yalvarırsın ocağını yakmazlar
Koğulursun evlerine sokmazlar
Yaşadımmı desem yaşamadımmı

Noldu dünya hırsın nerede kârın
Eğer senin ise al götür malın
Osmanım nolacak bilmemki halin
Yaşadımmı desem yaşamadımmı

Osman AKSOY

Gerçeği yansıtan, hüzün dizeleriydi, hayat su gibi akıyor ve akibet belli ne varki bunca mücadeleye ramen kıymet bilinmemesi evet hüznün ta kendisi işte bu şiirde gerçeğin aynası, güzel dizelerdi değerli şairi kutluyorum.Puanım tam.Yunus diyarından selamlar.