Fıratın en coşkun zamanı gibi arttı gözyaşlarım.
Sanki yanlış hazırlanmış bir matematik problemini çözüyorum.
Ne kadar uğraşsamda ne kadar zorlasamda içinden çıkamıyorum.
anlatmak, tarif etmek o kadar zorki bu kalbimdeki acıyı.

Birgün unutursun diyor ben nasıl unuturum onu.
Unut demek kolay unutmak için uğraşmak işkence gibi gelir.
Onun gibi bir yar her yerde her zaman sevilir.
Onsuz birşey yapmam bu dünyada sessizce ölümü beklerim.

Onu unutursam van gibi olurum yanlızlık içinde.
Yıkılmış, terk edilmiş, boynu bükük olurum bu kalabalık şehirde.
Kimi zaman bir vanlı depremzede çocuk gibi herşeyden habersiz.
Kimi zaman yuvasını yitirmiş bir aile reisi gibi çaresiz.

Sol yanım daha da acımaya başladı dünden beri.
Yanımda olmayınca sokaklarda olurum ayaş, serseri.
Gül bu can sana gelmek ister ne kadar desende dön geri.
Seveceğim bu dünyada olduğum sürece seni.