Az gelişmiş bir ülkede
Düzen de yoktu ilke de
Sömürüldü insanları
Çaresizdiler belki de

Bazen kana boyandılar
Buna rağmen dayandılar
Her gün belki biter diye
Umutlarla uyandılar

Ancak dertler gene arttı
Gelen gideni arattı
Altüst oldu ekonomi
Zamlar umudu kararttı

Güçlü zayıfları yendi
Seçilen oldu efendi
Çarkın bütün dişlileri
Kokmuş sistemden beslendi

Rüşvet,torpil moda oldu
Terbiye,ahlak bozuldu
Millet geçim derdindeyken
Vurguncunun cebi doldu

Erdem oldu onursuzluk
Yaygınlaştı uğursuzluk
Yoksulluk kader sayıldı
Prim kazandı hırsızlık

Doğal oldu yalan dolan
Başarı sayıldı talan
Enayi yerine kondu
Soygundan uzakta kalan

Her gün çaldılar durmadan
Bir an bile usanmadan
Alay ettiler dürüstle
Sıkılmadan utanmadan

İnsan sevgiyi unuttu
Hırsız havuduyla yuttu
Üretmeden kazananlar
Köşe başlarını tuttu

Rant emeği esir aldı
Haklar kitaplarda kaldı
Azgın mafya çeteleri
İnsanlara korku saldı

Meydanlara puşt,pezevenk
Orospu doldu rengarenk
Sülük gibi yapıştılar
Bozuldu toplumda ahenk

O ülkenin insanları
Kalmıştı yalnız canları
Yeni düzen aradılar
Zorladılar imkanları

Böyle gelmiş böyle gitmez
Devran döner devrim bitmez
Bölük pörçük çarpık düzen
İnsanlara asla yetmez

Elbet her şey durulacak
Bir gün hesap sorulacak
Umutlar hiç kesilmesin
Gerçek düzen kurulacak

Yılmaz bunu böyle duyur
Bu düzenden gelmez hayır
Bıçak kemiğe dayandı
Sanmasınlar millet uyur